آدمهایی هستند در زندگیتان...
ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﺎﻥ،
ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺧﻮﺑﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﺪ…
ﭼﮕﺎﻟﯽ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎﻻﺳﺖ…
ﺍﻓﮑﺎﺭ؛
ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ؛
ﺭﻓﺘﺎﺭ؛
ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﺎﻥ؛
ﻭ ﻫﺮ ﺟﺰﺋﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺭ
ﺍﺳﺖ…
ﯾﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ “ﻫﺴﺘﻦ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ"…
ﺑﺲ ﮐﻪ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﯽ!
ﺭﺩﭘﺎ ﺣﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ…
ﺭﻭﯼ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺖ؛
ﺑﺲ ﮐﻪ ﺑﻠﺪﻧﺪ “ﺑﺎﺷﻨﺪ"…
ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺪﺭ ﺑﺪﺍﻧﯽ…
ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﯾﮕﺮﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺍﻣﻀﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﺐ ﻣﻨﺤﻨﯽ
ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ،
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ!
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
این متن از کدوم اثر قیصر امین پوره؟