مائده

با هم مهربون باشیم,,, هیچکس از فرداش خبر نداره

​وقتی امام خمینی قدس سره در نوفل لوشاتو به سر می‌برد در شب تولد حضرت مسیح علیه السلام پیامی برای مسیحیان جهان دادند که خبرگزاری‌ها پخش کردند و در کنار آن دستور دادند تا هدایایی مثل گز، آجیل و شیرینی که از ایران آورده بودند را بین مردم نوفل لوشاتو تقسیم کنند. هدایا تقسیم بندی شد و همراه یک شاخه گل به هر خانواده ای دادند. این کار برای غربی‌ها که اثری از این عاطفه‌ها و محبت‌ها نمی دیدند بسیار تازگی داشت، و در حیرت فرو رفته بودند که چگونه یک رهبر مسلمان غیر مسیحی برای مسیح علیه السلام پیام می‌دهد و یارانش به این گستردگی در شب تولد آن حضرت، به منازل مسیحی‌ها شیرینی و گل تقسیم می‌کنند. یکی از خانم‌هایی که به درب منزل آمده بود تا هدیه امام را دریافت کند چنان هیجان زده شده بود که اشک از چشمانش فرو می‌ریخت. به دنبال این حرکت اخلاقی امام بود که یکی از افراد آنجا به نمایندگی از سایر اهل محل درخواست ملاقات با امام کرد. امام هم بی درنگ وقت دادند و روز بعد پانزده نفر از اهالی محل با شاخه‌های گل به محضر امام آمدند. امام به مترجم فرمودند که احوال آن‌ها را بپرسد و ببیند که آیا نیاز و یا کار خاصی دارند که آن‌ها پاسخ دادند ما کاری نداریم فقط آمدیم خدمت امام برسیم، او را از نزدیک ببینیم و این شاخه‌های گل را به عنوان هدیه آوردیم. امام هم با تبسم شاخه‌های گل را یکی یکی از دست آن‌ها گرفتند و در میان ظرفی که در کنار او بود قرار دادند و آن‌ها هم خیلی خوشحال از حضور امام مرخص شدند. [۱] 

امام صادق علیه السلام فرمود: ثَلاثَةٌ تُورِثُ الْمَحَبَّةَ: الدّینُ و التَّواضُعُ وَ الْبَذْلُ. سه چیز سبب محبّت می‌گردد: دین، تواضع و بخشش. [۲]

———-

[۱]: ۱۰. سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی، ج ۱، ص ۵۰. 

[۲]: ۱۱. تحف العقول.

​══════✙❦❆﷽❆❦✙═════
⚠در سال های اخیر ،

جماعت چادریِ کشورما ،

به چند دسته تقسیم شدند:

? یه عده هستند به اسم
↩ “چادری های خودمونی” ↪ 
? این عده جلوی نامحرم ها چادری هستند ورفتارشونم سنگینه

❌ منتهی فقط جلوی نامحرم های ناآشنا ❗ 

مثلا یه دخترخانوم از این دسته

درمقابل پسری توی خیابون یا دانشگاه یا… چادری هست

و سنگین هم رفتارمیکنه

اما اگه همین پسر،

دو روز دیگه بشه دومادِخاله یِ مامانِ زن داییِ همون دخترخانوم

باوجود اینکه اون پسرهمچنان نامحرمه ،

❌ ولی رفتار وپوشش این دخترخانوم درمقابلش از زمین تاآسمون متفاوت وخیلی خودمونی میشه ❕ 

.

.
? یه عده هستند به اسم
↩ “چادری های طفلکی” ↪ 
? این عده تازمان مجردیشون

درزیر یوغ پدری ظالم اسیرهستند.

که این پدر فقط دوست داره دخترش باحجاب باشه

اون طفلکی ها هم ازاونجاکه پدرگرامیشون رو دوست دارند ،

بالاجبار چادر سر میکنند.

غالبا این عده بعد از آزادی اززیر یوغ پدر

وازدواج کردن به مقدار حدودا زیادی ، تغییر میکنند.

این عده تعدادزیادی به اصطلاح داداشی توی جاهای مختلف دارند

❌ تو دانشگاه

❌ فضای مجازی

❌ سوپری سرکوچه

❌ همسایه ی بغلی یا پایینی

❌ برادرِ دوستِ صمیمی

❌ پسرعمو یاپسرخاله 

❌ و داداشی های دیگه ای که ذکر نام ونسبت آنهادراین مقال نمیگنجد.

.

.
? یه عده هستند به اسم
↩ “چادری های مشروط” ↪ 
? این عده به شرطی چادری میمونند که:

❌ وارد دانشگاه نشن

❌ عروسی نرن

❌ هواگرم نباشه

❌ تفریح نرن

❌ توجمع دوستاشون نباشن

❌ کسی تیکه ای بهشون نندازه

و…

درمورد عروسی باید بگم که دریکی ازموارداخیر ،

دخترخانوم انقدر تغییر کرده که داداشش، دم در تالار اشتباها بهش شماره داده ❕ 

.

.
? یه عده هستند به اسم
↩ “چادری هایِ ازتوچیزِدیگه” ↪ 
? این عده فقط بایه تیکه پارچه ی سیاه خودشون روپوشوندن وپوشش مناسبی زیرچادرشون ندارند،

❌ علاقه ای به رفتارمناسب هم ندارند

❌ توی جمع نامحرم قهقه میزنند

❌ بانامحرم رفتارمناسب ندارن

❌ طرزصحبت کردنشون مناسب نیست یا..

? یه عده هستند به اسم
↩ چادری های خوش عکس(مثلا) ↪ 
? این عده خوش عکس به دنیامیان

❌ خوش عکس زندگی میکنن

❌ وخوش عکس ازدنیا میرن

❌ عده ی مذکور،

عکس هاشون روباهزارا عشوه تو پیج هاشون میذارن

یا به پیج هایی دراین زمینه میدن واونها قبول زحمت میکنن و با عنوان ✖ داف چادری ✖ و… منتشرمیکنن.

.

.
? عده ی زیادی ازچادری ها هم هستند که 

✔ معیارِ حجاب وپوششون ،

✔ اخلاق ورفتارشون ،

✔ علایق وسلایقشون ،

✔ گفتار وکردارشون ،

✔ عملکردشون چه توی دنیای واقعی(توی هرجایی وهرجمعی ،

فامیل غریبه دوستان عروسی و….)

✔ و چه فضای مجازی

رضایت خدا…

وشمه ای از حضرت زهراستღ.
بنظرم بهترین اسم برای دسته ی آخر ،
?چادری های زهرایی?

مردی به پیامبر خدا، حضرت سلیمان، مراجعه کرد و گفت:

ای پیامبر میخواهم به من زبان یکی از حیوانات را یاد دهی.

سلیمان گفت: تحمل آن را نداری.

اما مرد اصرار کرد.

سلیمان پرسید: کدام زبان؟

جواب داد: زبان گربه ها!

سلیمان در گوش او دمید 

و عملا زبان گربه ها را آموخت….

روزی دید دو گربه با هم سخن میگفتند.

یکی گفت: غذایی نداری که دارم از گرسنگی میمیرم!

دومی گفت: نه، اما در این خانه خروسی هست که فردا میمیرد،

آنگاه آن را میخوریم.

مرد شنید و گفت: به خدا نمیگذارم خروسم را بخورید،

آنرا فروخت!
گربه آمد و از دیگری پرسید: آیا خروس مرد؟ گفت نه،

صاحبش فروختش، اما گوسفند نر آنها خواهد مرد و آن را خواهیم خورد.
صاحب منزل باز هم شنید و رفت گوسفند را فروخت.

گربه گرسنه آمد و پرسید آیا گوسفند مرد؟

گفت : نه! صاحبش آن را فروخت.

اما صاحبخانه خواهد مُرد و غذایی برای تسلی دهندگان خواهند گذاشت و ما هم از آن میخوریم!

مرد شنید و به شدت برآشفت.

نزد پیامبر رفت و گفت گربه ها میگویند امروز خواهم مرد!

خواهش میکنم کاری بکن !

پیامبر پاسخ داد:

خداوند خروس را فدای تو کرد اما آنرا فروختی، سپس گوسفند را فدای تو کرد آن را هم فروختی، پس خود را برای وصیت و کفن و دفن آماده کن!

​جواب دندان شکن به  شعر آبتین پوریا‼️  ↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭ من اگر کافر و بی دین و خرابم؛ به تو چه؟؟؟ من اگر مست می و شرب و شرابم ؛ به توچه؟؟؟ تو اگر مستعد نوحه و آهی٬ چه به من؟؟؟ من اگر عاشق سنتور و ربابم ؛ به تو چه؟؟؟ تو اگر غرق نمازی٬چه کسی گفت چرا؟؟؟ من اگر وقت اذان غرقه به خوابم ؛ به تو چه؟؟؟ تو اگر لایق الطاف خدایی٬ خوش باش. من اگر مستحق خشم و عتابم ؛به تو چه؟؟؟ گرچه دنیا سراب است به گفتار شما من به جِد طالب این کهنه سرابم ؛به تو چه؟؟؟ تو اگر بوی عرق میدهی از فرط خلوص! و من از رایحه ی مثل گلابم؛ به تو چه؟؟؟ من اگر ریش٬ سه تیغ کرده ام از بهر ادب . و اگر مونس این ژیلت و آبم ؛ به تو چه؟؟؟ تو اگر جرعه خور باده کوثر هستی! من اگر دُردکش باده ی نابم ؛ به تو چه؟؟؟ تو اگر طالب حوری بهشتی٬ خب باش! من اگر طالب معشوق شبابم ؛ به تو چه؟؟؟ تو گر از ترس قیامت نکنی عیش عیان. من اگر فارغ از روز حسابم ؛ به تو چه؟ جوابیه? کفر و بی دینی ات ای یار ، به ما مربوط است, بشنو این پند گهربار ، به ما مربوط است. تو که با لهو و لعب در پی مستی هستی، میکنی جمع گرفتار ، به ما مربوط است. بی خیالت بشوم بارش طوفان بلا، میرسد از درو دیوار ، به ما مربوط است. آنچه آمد به سر طایفه نوح نبی ، میشود واقعه تکرار ، به ما مربوط است. من اگر لایق الطاف خدایم ، به تو چه؟ تو کنی جامعه بیمار ، به ما مربوط است. تو اگر می بخوری در پس خانه ، چه به من؟ گر بیایی بر انظار ، به ما مربوط است. تو به این کوه گنه عامل شیطان گشتی، شده ای نوکر دربار به ما مربوط است. گر نبندیم بر پوزه او قلاده، میدرد همچو سگ هار ، به ما مربوط است. گر تو سوراخ کنی کشتی این جامعه را، میشود غرق به ناچار به ما مربوط است. مست کن لیک نبینم که تو مستی کردی، اربده  کوچه وبازار؟ به ما مربوط است. تو که با چنگ و ربابت همه مردم را، میکنی مستعد نار ، به ما مربوط است. به جهنم که خودت را بکشی در خانه، در خیابان بزنی دار به ما مربوط است. دین من داده اجازه که دخالت بکنم، تا نبینم زتو آزار ، به ما مربوط است. امر معروف کنم ، نهی زمنکر بپذیر، تا ابد ، ترمز اشرار ، به ما مربوط است.

زن خوب، زن بی خیال است!

در سال های  اخیر یکی از مهم ترین تمرین های من در زندگی تمرین بی خیال بودن است. 
وقتی توی لیست خرید نوشته ام سیر و همسرم به جای یک بوته سیر با یک کیلو سیر برمی گردد، زن غرغروی درونم میخواهد سر خودش را بکوبد به دیوار که آخر بعد چندسال زندگی هنوز نمی داند سیر را بوته ای می خرند نه کیلویی!

یکبار من اندازه ننوشتم؛ اما قبل از اینکه دهانش به غرغر باز شود زن بی خیال درونم لبخند می زند و می گوید: بی خیال! بیا فکر کنیم حالا این همه سیر رو چیکارش کنیم؟ و نتیجه اش می شود یک شیشه پودر سیر خانگی خوش عطر. غر نمی زنم، الکی اوقات تلخی نمیکنم ولی از دفعه بعد سعی میکنم یادم نرود که اندازه هرچیز را بنویسم حتی اگر خیلی واضح باشد. 
وقتی از مهمانی برگشته ایم و تا پایمان به کوچه میرسد زن غرغرویی که تمام مدت مهمانی خودش را به خاطر فلان رفتار یا حرف شوهرش خورده می آید دهان باز کند و شکایت کند و تذکر دهد؛ زن بی خیال درونم سریع دستش را میگیرد که ولش کن! حالا که گذشت! کی یادش می مونه؟ ماهو نگاه کن که چه قشنگه امشب…
وقتی از حرف مادرشوهرم ناراحت شده ام و زن غرغروی درونم آماده است که به محض برگشتن شوهرش سر دردودل را باز کند، زن بی خیال درونم جلو می آید که بی خیال! چرا اوقات خودمونو تلخ کنیم؟ الکی شبت خراب میشه. کی این حرفا تاثیری داشته؟ حالا که گذشت. یه چایی خوشرنگ واسه شوهرت بریز بشینیم با هم فیلم ببینیم…
وقتی غذای مهمانیم خراب شده، کادوی دوستم را فراموش کردم، امتحانم را خراب کردم، یکی از ظرف های قشنگم را شکسته ام، دیروز دوساعت تمام آشپزخانه را شستم و حالا چاهش زده بالا؛ توی تمام این موقعیت ها تا زن غرغرو شروع می کند به آه و ناله، زن بی خیال سر و کله اش پیدا می شود. اول یک چشمک زیرکانه می زند و بعد توی گوشم زمزمه می کند زن خوب زن بی خیال است! الکی اوقات خودت و شوهرت رو تلخ نکن. هیچی ارزششو نداره. همه اینا میگذره..
خیلی فکر کردم که به جای این تیتر جمله دیگری بگذارم. خیلی با خودم کلنجار رفتم که اینقدر مطلق و بدون شرط حرف نزنم اما نشد. تیتر بالا جمله ای است که من در هفته بارها سر اتفاقات مختلف با خودم تکرار میکنم و آنقدر توی ذهنم جا افتاده که نتوانم با جمله معقول تری عوضش کنم. الان که چندین سال از زندگی مشترکم گذشته دیگر نه ذوق و شوق چشم بسته آن اوایل را دارم و نه گیجی و درماندگی سالهای بعدش را، انگار بعد همه آن فراز و نشیب ها به پختگی و سکونی رسیده ام که نگاهم را نسبت به خیلی چیزها عوض کرده، مثل تعریف زن خوب!
حالا یکی از مهم ترین توصیه هایم به دوستان تازه متاهل و یکی از شاخصه های مهم زن محبوب در نگاهم همین بی خیال بودن است. همین بی خیال بودن عحیب و غریب و سوال برانگیز.
بی خیال بودن یعنی زندگی را باید ساده گرفت. از سر تلخی ها و خوشی ها و آسان و سختش راحت گذشت. نباید هی گیر کرد و گیر داد. بزرگ کردن مسائل پیش پا افتاده - وقتی بیشتر مسائل پیرامون ما پیش پا افتاده اند- یکی از بزرگترین اشتباهاتی است که ضررش پیش تر و بیشتر از هرکسی به خودمان میرسد. آدم هایی که زندگی را ساده میگیرند هم خودشان روزهای شادتری را سپری می کنند هم اطرافیانشان از بودن با آنها حس خوشبختی بیشتری دارند. دیر یا زود به این نتیجه میرسیم که نمی شود همه چیز/همه کس ایده آل ما باشد. نمی شود اختلاف نظر نباشد، اشتباه نباشد، و آدم هایی که به این نتیجه می رسند آدم های خوشبخت تری هستند. آدم هایی که ساده می گیرند و ساده می گذرند. هیچ چیز را بزرگ نمی کنند. بلدند زود فراموش کنند و ذهنشان را از یک موضوع اعصاب خردکن خیلی سریع معطوف چیز دیگری می کنند.
مردها عاشق این زن ها هستند!

​ آقا!

ما باید به کودکمان میگفتیم

که جادۀ سرسبز بندگی

تنها و تنها از خانۀ تو عبور میکند

و اطاعت از تو، اطاعت از خداست

و دوست داشتن تو، دوست داشتن خدا

و روی گرداندن از تو، روی گرداندن از خدا. 

اما تو کجای زندگی ما بودی

که بخواهیم نشان بچه‌هایمان بدهیم؟

مگر نشاندن لبخند روی لب تو

دغدغۀ ما بود

که بخواهیم این دغدغه را

در دل و جان فرزندانمان بدمیم؟
و مگر دوری از تو 

بلای جان ما بود

که بخواهیم آن را بیندازیم در جان بچه‌هایمان؟
دیدی چقدر قصۀ بچه‌هایمان تلخ است؟

به قدری که با یک دریا عسل هم 

شیرین نمیشود!
دریایی که میتواند این تلخی را

ضرب المثل شیرینی کند

تنها دریای عشق توست.

ما و فرزندانمان را غرق کن در این دریا، آقا!
[ضمیمه ادبی کتاب من دیگر ما]

استاد عباسی ولدی

​‍ تو اگر بیایی

مانند جدت

با کودکان بازی می‎کنی.

خوش به حال کودکانی که 

تو همبازی‎شان می‎شوی

و چقدر دلم می‎سوزد

برای کودکانی که 

تو را بازیچه‌شان کرده‌اند

و آرزوی همبازی شدن با تو را

از دلشان کنده‎اند.
دارم بد حرف می‎زنم،‌ نه؟

چه کار کنم

من از خیالی شدن تو می‎ترسم.
تو اگر خیالی شدی

کودکانمان کمی که بزرگ شدند

باید برایشان اثبات شوی.

کسی باور نمی‎کند 

وجود امام خیالی را.
آقا!

کودکانمان تنها شده‎اند

میلی ندارند در میان جمع باشند

ما تنها شده‎ایم

میلی نداریم در میان جمع باشیم

در خانه‎های ما

هر کسی مشغول خویش است

ما حواسمان به هم نیست

نقطۀ اشتراک ما

سقف روی سرمان است

تا خیالی خیالی نشدی

یک بار بیا در تنهایی‎های ما

ما را جمع کن در کنار هم

بگذار طعم با هم بودن را بچشیم.
ما اگر از کنار هم بودن

لذت نمی‎بریم

برای این است 

که تو ‌را در کنارمان نمی‎بینیم

تو اگر بیایی در جمع ما

ما می‎میریم برای هم

جمع ما تو را کم دارد

به فریادمان برس.
?بهانه بودن(کتاب دهم)،

«بازی» چه محراب خوبی‌است برای عبادت

​لطفا همه با تامل بخونن خصوصا متاهلین محترم ?

روزی استاد روانشناسی وارد کلاس شد و به دانشجویانش گفت:"امروز می خواهیم بازی کنیم!”
سپس از انان خواست که فردی به صورت داوطلبانه به سمت تخته برود.

خانمی داوطلب این کار شد.استاد از او خواست اسامی سی نفر از مهمترین افراد زندگیش را روی تخته بنویسد.

ان خانم اسامی اعضای خانواده,بستگان,دوستان,

هم کلاسی ها و همسایگانش را نوشت.

سپس استاد از او خواست نام سه نفر را پاک کند که کمتر از بقیه مهم بودند.

زن,اسامی هم کلاسی هایش را پاک کرد.

سپس استاد دوباره از او خواست نام پنج نفر دیگر را پاک کند.

زن اسامی همسایگانش را پاک کرد.این ادامه داشت تا اینکه فقط اسم چهار نفر بر روی تخته باقی ماند;

نام مادر/پدر/همسر/و تنها پسرش…

کلاس را سکوتی مطلق فرا گرفته بود.چون حالا همه

 می دانستند این دیگر برای ان خانم صرفا یک بازی نبود.

استاد از وی خواست نام دو نفر دیگر را حذف کند.

کار بسیار دشواری برای ان خانم بود.او با بی میلی تمام,نام پدر و مادرش را پاک کرد.

استاد گفت:"لطفا یک اسم دیگر را هم حذف کنید!”

زن مضطرب و نگران شده بود.با دستانی لرزان و چشمانی اشکبار نام پسرش را پاک کرد.و بعد بغضش ترکید و هق هق گریست….

استاد از او خواست سر جایش بنشیند و بعد از چند دقیقه از او پرسید:"چرا اسم همسرتان را باقی گذاشتید؟!!”

والدین تان بودند که شما را بزرگ کردند و شما پسرتان را به دنیا اوردید.شما همیشه می توانید همسر دیگری داشته باشید!!

دوباره کلاس در سکوت مطلق فرو رفت.

همه کنجکاو بودند تا پاسخ زن را بشنوند.

زن به ارامی و لحنی نجوا گونه پاسخ داد:"روزی والدینم از دنیا خواهند رفت.پسرم هم وقتی بزرگ شود برای کار یا ادامه تحصیل یا هر علت دیگری,ترکم خواهد کرد”

پس تنها مردی که واقعا کل زندگی اش را با من تقسیم می کند ,همسرم است!!!
همه دانشجویان از جای خود بلند شدند و برای انکه زن,حقیقت زندگی را با انان در میان گذاشته بود برایش کف زدند.
با همسر به از ان باش,که با خلق جهانی‌‌.. ❤️