مائده

?همسـر ملانصـرالدین از او پرسید:«پس از مـرگ چه بلایی به سـرمان می آورنـد؟»

?ملا پاسخ داد:«هنوز نمـرده ام و از آن دنیـا بی‌خـبر هستـم ؛‌ ولی امشب برایـت خـبر می‌آورم.»
?یک راست رفت سمت قبـرستـان. در یکی از قبرهای آخـر قبرستان خـوابید. خواب داشت بر چشم های ملا غلبه میـکرد؛ولی خـبری از نکـیر و منـکر نبود.
?چند نفـری با اسب و قاطـر به سمت روستا می‌آمدند.

با صـدای پای قاطـرها ، ملا از خواب پرید و گمان کرد که نکیـر و منکـر دارنـد می‌آیند.
?وحشت زده از قـبر بیـرون پـرید.

?بیرون پـریدن او همان و رم کردن اسب هـا و قاطـر ها همان‌!!

قاطر سواران که به زمین خورده بودنـد تا چشمشان به ملا افتـاد،او را به باد کتک گرفتند.

?ملا با سرو صورت زخمی به خانه بـرگشت…
?خانمش پرسیـد:

«از عــالـم قـبر چـه خبـر؟!»

گفت:

?«خـبری نبـود ؛ ولی این را فهمـیدم که اگــر قاطــر کـسی را رم نـدهـی ، کاری با تـو نـدارند!!
?ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ?

  ?واقعیت همین است .

?اگـر نان کـسی را نبـرده باشیـم ، 

?اگـر آب در شیر نکـرده باشیـم ، 

?اگـر با آبروی دیگران بـازی نکـرده باشـیم ، 

?اگـر جنس نامرغـوب را به جای جنـس مرغوب به مشتـری نداده باشـیم ، 

?اگر به زیردستـان خود ستـم نکـرده باشیـم ،

?و اگـر بندگـی خــدا را کـرده باشیـم،

?هیـچ دلیـلی بـرای ترس از مـرگ وجود ندارد !!
خدایا آخر عاقبت مارا ختم بخیر کن
┈••✾•???•✾••┈

​جمله گربه رو دم حجله کشتن از کجا امده؟
میگویند در ایام قدیم دختری تندخو و بد اخلاق وجود داشته که هیج کس حاضر به ازدواج با او نبوده است. پس از چندی پسری از اهالی شهامت به خرج می دهد و تصمیم می گیرد که با وی ازدواج کند. بر خلاف نظر همه ، او میگوید که میتواند دخترک را رام کند. خلاصه پس از مراسم عروسی ، عروس و داماد وارد حجله میشوند و….  چند دقیقه از زفاف که میگذرد پسرک احساس تشنگی میکند . گربه ای در اتاق وجود داشته از او میخواهد که آب بیاورد. چند بار تکرار میکند که ای گربه برو و برای من آب بیاور. گربه بیچاره که از همه جا بی خبر بوده از جایش تکان نمی خورد تا اینکه مرد جوان چاقویش را از غلاف بیرون می کشد و سر از تن گربه جدا میکند. سپس رو به دختر میکند و میگوید برو آب بیار….

📕 ناصرالدین‌شاه سالی یک‌بار آش نذری می‌پخت و خودش در مراسم پختن آش حضور می‌یافت تا ثواب ببرد.
💢 رجال مملکت هم برای تهیه آش جمع می‌شدند و هر یک کاری انجام می‌دادند. خلاصه هر کس برای تملق و تقرب پیش ناصرالدین‌شاه مشغول کاری بود. خود شاه هم بالای ایوان می‌نشست و قلیان می‌کشید و از بالا نظاره‌گر کارها بود.
💢 سرآشپزباشی ناصرالدین‌شاه در پایان کار دستور می‌داد به در خانه هر یک از رجال کاسه آشی فرستاده شود و او میبا‌یست کاسه آش را پر از اشرفی کرده و به دربار پس دهد. 
💢 کسانی را که خیلی می‌خواستند تحویل بگیرند روی آش آن‌ها روغن بیشتری می‌ریختند. پرواضح است آن‌که کاسه کوچکی از دربار برایش فرستاده می‌شد کمتر ضرر می‌کرد و آن‌که مثلا یک قدح بزرگ آش که یک وجب روغن رویش ریخته شده دریافت می‌کرد حسابی بدبخت می‌شد.
🚩 به همین دلیل در طول سال اگر آشپزباشی با یکی از اعیان یا وزرا دعوایش می‌شد به او می‌گفت: بسیار خوب! بهت حالی می‌کنم دنیا دست کیه…

🍵آشی برایت بپزم که یک وجب روغن رویش باشد.