از گفتار و رفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره فاطمه به خوبی روشن می‌شود که علاقه آن حضرت به دخترش فاطمه، بیش از اندازه محبت یک پدر به دخترش بوده است. این رفتار به ایمان و تقوی و اعمال و رفتار فاطمه مربوط می‌شود؛ زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله دختران دیگری هم داشتند، اما درباره آنها تعبیرهایی چون «بضعة منی» یا «روحی التی بین جنبی» یا «احبّ الناس الی» و مانند این سخنان را نگفته اند.
و باز این اظهار علاقه و محبت تنها به منظور دلجویی از فاطمه علیها السلام نبود که چون مادر خود را از دست داده بود، پیامبر بخواهد از دختر کوچکش دلجویی کند تا از نداشتن مادر رنج نبرد و عقده ا ی برای او ایجاد نشود؛ چنان که برخی تصور کرده اند؛ زیرا این اظهار علاقه و محبت تا پایان عمر پیامبر؛ یعنی هنگامی که فاطمه شوهر کرد و بچه دار شد، بلکه تا آخرین ساعات زندگی آن حضرت نیز ادامه داشت و هیچ تغییری در آن پیدا نشد؛ چه بسا روز به روز بیشتر می‌شد و فاطمه تنها زنی بود که پیامبر هنگام رحلت اسراری به او گفت و آهسته و خصوصی با او صحبت کرد؛ تا آنجا که عایشه می‌گوید: پیامبر را می‌دیدم، هرگاه فاطمه نزد او می‌آمد، برمی خاست و او را دربر می‌گرفت و می‌بوسید و در جای خود می‌نشانید. عایشه که گویا از دیدن این منظره ناراحت می‌شد و حسادت می‌کرد به پیامبر می‌گفت: این چه کاری است که می‌کنی؟ می‌فرمود:
«یا عایشَة اِذَا اشتَقتُ اِلَی الجَنَّةِ قَبَّلتُ نَحرَ فاطِمة؛ ای عایشه هرگاه مشتاق بهشت می‌شوم گلوی فاطمه را می‌بوسم». [۱]
و باز از عایشه نقل شده که می‌گفت:
«ما کانَ اَحَدٌ مِنَ اَلرَّجالِ اَحَبُّ اِلی رَسوُلِ اللهِ مِن عَلّی وَلا مِنَ النِّساءِ اَحَبُّ اِلََیهِ مِن فاطِمَة؛ از مردان کسی نزد پیامبر محبوب تر از علی نبود و از زنان کسی را بیشتر از فاطمه دوست نمی داشت». [۱]
این حدیث به طور متواتر از شیعه و اهل سنت نقل شده که پیامبر اسلام درباره زهرا علیها السلام فرمود:
«فاطِمَةُ سَیدَةِ نِساءِ العالَمین؛ فاطمه بزرگ و بانوی زنان جهانیان است». [۲]
از نظر نزدیکی به حق تعالی نیز به مقامی رسید که رسول خدا صلی الله علیه و آله مکرّر به او می‌فرمود: «یا فاطِمَة اِنَّ اللهَ لَیغضِبُ لِغَضَبِکَ وَ یرضی لِرِضاکَ؛ ا ی فاطمه به راستی خدای تعالی با خشم تو خشم می‌کند و با خشنودی تو، خشنود و راضی می‌شود». [۳]
شدت علاقه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به حضرت فاطمه به اندازه ای بود که بارها می‌فرمود: «فاطِمَة بَضعَةٌ مِنّی؛ فاطمه پاره تن من است». [۴]
و در برخی از آنهاست که در پی جمله بالا فرمود:
«وَ هِی قَلبِی الَّذی بَینَ جَنبَی؛ و او جان و دل من است که در سینه‌ام قرار دارد». [۵]
السلام فرمود: فاطمه علیها السلام. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: دخترکم برخیز. فاطمه برخاست و پیامبر صلی الله علیه و آله به جای او نشست و به آسیاب کردن مشغول شد و بدین ترتیب به علی علیه السلام و فاطمه علیها السلام کمک کرد. [۳]
حضرت زهرا علیها السلام تنها زن همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله و پنجمین تن از خمسه طیبه علیهم السلام بود. پدر بزرگوارش پیوسته در جمع اصحاب، فضایل ملکوتی او را بیان می‌داشت. از جمله می‌فرمود:
«اِنَّ اللهَ یغضِبُ لِغَضَبِ فاطِمَه وَ یرضی لِرِضاها؛ همانا خداوند برخشم فاطمه علیها السلام خشم می‌گیرد و با خشنودی او راضی می‌شود». [۴]
و می‌فرمود: «او سرور زنان عالم است».
ب) حضرت زهرا علیها السلام در بیان معصومان علیهم السلام
—————
[۱]: ۱ فضائل الخمسه، ج۳، ص۱۲۷.
[۱]: فضائل الخمسه، ج ۱۰، صص ۱۶۷ ۱۸۲.
[۲]: بحارالانوار، ج۴۳، ص ۱۱۰؛ احقاق الحق، ح۱۰، صص ۲۷ ۱۱۵. و در برخی از آنها «سَیدَةِ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» و «سَیدَةِ نِساءِ هذِهِ الاُمَّة» و «سَیدَةِ المُؤمِنین» ذکر شده و با مراجعه به دو کتاب به ویژه کتاب احقاق الحق به خوبی مشخص می‌شود که روایات بالا را اهل سنت به مراتب بیشتر از شیعه روایت کرده اند.
[۳]: بحارالانوار، ج۴۳، ص ۱۹؛ ذخائر العقبی، ص۳۹؛ اسدالغابه، ج ۵، ص ۵۲۲؛ اصابه، ج۸، ص ۱۵۹؛ تهذیب التهذیب، ج ۱۲، ص ۴۴۱؛ کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۹؛ میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۷۲.
[۴]: بحارالانوار، ج۴۳، ص ۹۲؛ صحیح، ج ۲، ص۳۱۹؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص ۱۵۸؛ حلیة الاولیاء، ج ۲، ص ۲۱۹ و ج ۸، ص۳۱۵؛ صواعق، ص ۱۰۷.
[۵]: بحارالانوار، ج ۴۳، صص ۲۴ و ۸۰.
[۳]: بحارالانوار، ج۴۳، ص ۵۰.
[۴]: منتخب کنزالعمّال، ج۵، صص ۹۶ و ۹۷؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۵۳.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 